Instrukcja if (ang. jeżeli) sprawdza warunek i wykonuje instrukcję lub ciąg instrukcji jeżeli warunek jest prawdziwy.
if (warunek) {
//instrukcj(-a/-e)
}warunek: wyrażenie logiczne (to znaczy, przyjmujące wartość prawda (true) lub fałsz (false) ).
Można pominąć nawiasy klamrowe po wyrażeniu if. W takim przypadku następująca potem linia (do znaku średnika) będzie jedyną instrukcją warunkową.
if (x > 120) digitalWrite(stykLED, HIGH);
if (x > 120)
digitalWrite(stykLED, HIGH);
if (x > 120) {digitalWrite(stykLED, HIGH);}
if (x > 120) {
digitalWrite(stykLED1, HIGH);
digitalWrite(stykLED2, HIGH);
}
// wszystkie są poprawneInstrukcje badane w nawiasie okrągłym wymagają użycia jednego lub więcej operatorów wymienionych poniżej.
Operatory porównania:
x == y (x jest równe y) x != y (x jest różne od y) x < y (x jest mniejsze niż y) x > y (x jest większe niż y) x <= y (x jest mniejsze bądź równe y) x >= y (x jest większe bądź równe y)
Uważaj na przypadkowe użycie pojedynczego znaku równości (np. if (x = 10) ). Pojedynczy znak równości jest instrukcją przypisania i ustawia wartość x na 10 (umieszcza wartość 10 w zmiennej x). Zamiast tego użyj podwójnego znaku równości (np. if (x == 10) ), który jest operatorem porównania i bada czy x jest równe 10 czy nie. Drugie wyrażenie jest prawdziwe tylko wtedy gdy x jest równe 10, a pierwsze wyrażenie jest zawsze prawdziwe.
Dzieje się tak, dlatego że język C++ oblicza wartość wyrażenia if (x=10) następująco: 10 jest przypisywane do x
(pamiętaj, że pojedyńczy znak równości jest (instrukcją przypisania)), dlatego x ma wartość 10. Następnie warunek if oblicza 10, co zawsze oznacza prawdę (TRUE), ponieważ każda niezerowa liczba oznacza prawdę (TRUE). I dlatego, if (x = 10) zawsze będzie prawdziwe, co nie jest pożądanym wynikiem w przypadku użycia instrukcji if.
Dodatkowo zmienna x dostanie wartość 10, co również nie jest działaniem pożądanym.